Op 28 mei waren de schijnwerpers van de #zorg2021 gericht op de ouderenzorg. Een sector die veel ter sprake is gekomen in de afgelopen weken, werd hier nu uitgebreid besproken door de mensen uit de sector zelf. De visie van Mieke Vandorpe, adviseur naar de ouderzorg toe, werd aangevuld door de directie van Woon Zorg Centra. Het werd een debat dat samengevat werd met de woorden Flexibiliteit, Waardering en Respect, Autonomie en Samenwerking, Durf & Moed.
Flexibiliteit
De sector ouderenzorg ondergaat al jaren, net zoals de overige actoren in de zorg, de gevolgen van de besparingen. “De rek is uit de ouderenzorg” was een vaak gehoorde stelling. Een crisis zoals deze nu, maakt het daarom nog uitdagender om te voldoen aan wat nodig was, namelijk een omschakeling van ‘comfortzorg’ naar ‘intensieve zorg’. Alle aandacht ging ook eerst uit naar de ziekenhuizen. Care hinkte achterop op Cure, deels omdat de kwetsbaarheid van ouderen nog steeds onderschat wordt vandaag. Toch heeft de sector zelf een enorme flexibiliteit aan de dag gelegd. Alle sprekers waren het lovend over eens dat de Woon Zorg Centra uitzonderlijk goeie dingen gerealiseerd heeft in deze moeilijke tijden.
Waardering en respect
Deze goeie aanpak was niet in het minst dankzij de enorme veerkracht van het personeel. Gedreven door de golf van solidariteit brachten alle medewerkers werkelijk het beste van zichzelf. “De mensen uit de ouderzorg zijn gestegen uit deze crisis.” Er is daardoor meer dan ooit respect en waardering voor het beroep gekomen. Zelfs loonsverhoging lijkt nu plots bespreekbaar te zijn. Dat is erg belangrijk voor de toekomst van het beroep. Maar het is essentieel om verder te kijken dan het financieel discours. Nog belangrijker is het luisteren naar wat er echt nodig is voor de mensen in de ouderzorg: Er heerst namelijk nog steeds een enorme werkdruk en de emotionele belasting is er erg hoog. Daar moet ook vooral waarde aan gegeven worden. Zeker nu die emotionele belasting nog hoger is dan ooit tevoren. Want de veerkracht die de sector vandaag voor de dag legt is natuurlijk eindig. “We zorgen erg goed voor anderen, maar we moeten leren zorgen voor onszelf.”
Autonomie en samenwerking.
Het panel was het ook eens dat autonomie een erg belangrijke rol zal spelen in de toekomst van de ouderzorg. Tijdens deze crisis zijn er veel goeie, snelle initiatieven genomen. Door de switch naar intensieve zorg, werden taken toegevoegd waarvan ervoor helemaal geen sprake waren. “Maar we zijn ook vanuit het hart dingen gaan doen.” Dit heeft competenties naar boven gebracht bij het personeel die misschien zelfs niet eens gekend waren voorheen. En hiervoor waren er helemaal geen regeltjes nodig. Zelfs met minder duidelijkheid heeft de sector het roer in handen genomen. Het is alvast een pleidooi om meer vertrouwen en verantwoordelijkheid bij de directie en het personeel van de ouderenzorg te plaatsen. Het is ook een pleidooi om verder te bouwen aan de samenwerkingen met andere zorginstellingen, bedrijven en gemeentes. Deze samenwerking waren niet nieuw. Maar ze zijn tijdens deze crisis wel intenser geworden. “En we mogen in de toekomst zeker nog meer naar elkaar groeien om de kwaliteit van de zorg te versterken.”
Durf en moed
Wat de ouderenzorg vandaag gerealiseerd heeft, was leerrijk op zovele vlakken. Het heeft de sterktes van de sector in de verf gezet, en heeft de zwaktes blootgelegd. Waar er anders maanden analyses voor moeten gebeuren hebben we nu zelf kunnen zien. Dit is een fantastische opportuniteit. Met de juiste durf en moed kunnen we hiermee aan de slag gaan. Het is nu namelijk het uitgelezen moment om de dingen te veranderen. Op korte termijn moeten we dit kunnen vertalen in praktijkgerichte oplossingen die de ouderen ten goede komen. Want om hen draait het uiteindelijk. Want zelfs de mogelijkse meningsverschillen over ‘kleine vs. grootschalige voorzieningen’ komen voor beide partijen toch neer op hetzelfde: hoe kunnen we een zorgmodel opzetten met de beste persoonsgerichte aanpak? “Laten we hiervoor alvast de stem van de bewoners zelf ook aanhoren.”