Voor de tweede webinar van het Zorg2021 traject heeft In4care weer een klepper van formaat kunnen aantrekken: Rik Vera, wereldbefaamde keynotes spreker en partner bij nexxworks. Rik is ook auteur van het boek “Managers the day after tomorrow” dat beschrijft hoe bedrijven zich continue moeten kunnen transformeren om relevant te blijven.
Tot voor 13 maart was dit ook zijn hoofdboodschap: Bedrijven dienen minstens 10% van hun middelen te investeren in “The day after tomorrow”. Want zonder deze inspanning kan een bedrijf niet evolueren. De realiteit is echter dat bedrijven maar al te vaak bezig zijn met de SOY (lees: Shit Of Yesterday), of allomgekend als de beslommering die het gevolg zijn van vroegere beslissingen. Maar bedrijven worden niet alleen belemmerd door vroegere beslissingen, ze belemmeren ook zichzelf door de beslissing om te transformeren uit te stellen. Een vliegtuig ombouwen in volle vlucht is namelijk onmogelijk, toch? Bovendien brengt het huidige vliegtuig nog steeds geld op, en weten we niet of een omgebouwd vliegtuig wel vliegklaar zal zijn.
En dan komt er plots een pandemie zoals Covid-19. Niemand zag het gebeuren. Niemand kon echt voorbereid zijn op een situatie die al wat normaal was in een diepe crisis zou brengen. Een crisis waarin snel duidelijk werd dat niets erna nog hetzelfde zou zijn. Veel bedrijven steken nu dan ook hun huidige business in de vriezer om het dan na de crisis te ontdooien. We zien wel éénmaal het nieuwe normaal er is. Alsof we plots zouden ontwaken in een wereld waarin duidelijk is hoe we onszelf moeten aanpassen aan dit nieuwe normaal?
Zo zal het zeker niet lukken. We leven in de ‘twighlight twenties’. Een schemerperiode tussen het oude en het nieuwe normaal. Een periode in de welke we ons moeten aanpassen aan de huidige veranderende context om het nieuwe normaal zelf vorm te geven. “Dit is geen crisis. Dit is een opportuniteit”. We moeten niet langer 10% van de middelen investeren in “The Day After Tomorrow”… We moeten vandaag misschien wel tot 99% van onze middelen steken in “Tomorrow”. Dit is een uniek moment: Het vliegtuig staat aan de grond en het brengt lang niet meer zoveel geld op. En als we willen vliegklaar zijn in het nieuwe normaal, dan bouwen er beter nu aan.
Covid-19 is niet een gigantische stilstand, het is een gigantische sprong in de toekomst. Een toekomst die we zelf kunnen vormgeven door grote ideeën met veel kleine experimentjes stap voor stap te realiseren. Het zal een nieuwsgierigheid en een aanvoelen vragen. Net zoals onze eigen sensoren voelen hoe ze het ganse ecosysteem van ons lichaam moeten aansturen tot (re)actie, zo moeten we ecoystemen uitbouwen die reageren op de veranderende context. We moeten onze klanten of patiënten aanvoelen. We moeten dicht bij hen zijn. Zodat we hen centraal kunnen zetten en de juiste beleving kunnen aanbieden. We moeten ons de vraag stellen wat wij kunnen of zelfs moeten bieden aan de samenleving. We moeten levenskwaliteit willen aanbieden. Gedreven door de empathie van onze leiders, gedragen door elk van ons, gerealiseerd door innovatie dat zich even snel verspreid als een virus.
Exact zo heeft de zorg zich gemanifesteerd in de afgelopen 2maand. Iedereen in de zorg heeft op een empatische manier de verantwoordelijkheid opgenomen om bij te dragen aan de samenleving door 99% van hun middelen investeren in het vinden van oplossingen voor morgen (of zelfs vandaag). Veel bedrijven zouden zich moeten meten aan hoe de zorg heeft gereageerd en hoe ze hun plaats in de maatschappij bevestigd heeft. Maar het nieuwe normaal is er nog steeds niet. Ook niet in de zorg. Het vraagt nog steeds een verder aanvoelen en evolueren om de toekomst vorm te geven. Dat zou de droom van ieder van ons moeten zijn. Een droom die we niet alleen moeten volgen, maar moeten najagen. En laat dit nu net de slogan zijn van Rik Vera zelf.